De verkiezingen zijn geweest, het aantal zetels is verdeeld en in Den Haag kunnen de politici gaan kwartetten. Ongeacht de coalitie die eruit rolt, zal er weinig veranderen. De marges in de Nederlandse politiek zijn smal en het idee dat er dit keer ‘echt wat te kiezen’ zou zijn, betekent niet dat de gedane beloftes worden nagekomen. De Nederlandse politiek bestaat uit eindeloos polderen dus zal er nooit een dijk doorbreken.
Zeker, de PvdA is keihard gestraft voor het meeregeren met de VVD en dat is een aardverschuiving, maar als geheel heeft de Nederlandse kiezer gekozen voor de zekerheid van het midden en is er over all sprake van een ruk naar rechts.
Het zal nauwelijks invloed hebben op de woonbranche. Het enige dat een rol speelt zijn de hypotheekaftrek en de mogelijkheden tot het verkrijgen van een hypotheek. De crisis die in 2008 begon betekende dalende huizenprijzen, stagnatie in de nieuwbouw, minder verhuizingen en dat had direct gevolgen voor ondernemers in de woonbranche. De voorwaarden tot het verkrijgen van een hypotheek zijn wat aangescherpt, maar de hypotheekrenteaftrek nauwelijks. Reken maar dat met de VVD aan het roer dit zo blijft.
Retailers hebben kunnen merken dat de politiek met de Retailagenda heeft ‘ontdekt’ dat zij bestaan en dat Den Haag in de gaten heeft gekregen dat het met de fysieke winkels in Nederland niet zo goed gaat. Maar of daarin sturend gaat worden opgetreden?
Op het online retailen heeft de politiek nauwelijks vat, dat is een vrij autonome ontwikkeling die meer door techniek en consumentengedrag wordt gestuurd. Bovendien vinden ze het wel fijn om vanuit de Tweede Kamer tijdens die eindeloze vergaderingen even wat bestellingen via internet te doen.
De Tweede Kamer krijgt andere bewoners en een andere politieke kleur. Maar de blauwe stoelen blijven staan, de verlichting blijft hetzelfde en de vloerbedekking wordt hooguit een keer vervangen door eenzelfde uniform tapijt. Wat dat betreft is daar geen sprake van mode, trends of een frisse wind.
Normaal gesproken kunnen de heren en dames in Den Haag vier jaar blijven zitten voordat zij weer worden beoordeeld door de burger. Ondernemers, en dat geldt zeker voor retailers, hebben daar iedere dag mee te maken. Zij zijn permanent afhankelijk van het keuzegedrag van de consument. Voor hen is er in feite dagelijks sprake van een stoelendans waarbij de uitslag ja of nee is; je valt af of je mag doorgaan.
En oh wee, als de verkochte tafel wat wiebelt of de bank een rare plooi geeft. Dan is die fijne koper snel een klagende consument die wil dat dit direct wordt opgelost. Daar hebben ze in Den Haag geen last van. Misschien is het goed als er wat vaker aan hun poten wordt gezaagd?
Aribert Guiking