Gisteren was in het Van Gogh museum in Amsterdam de officiële lancering van een nieuwe collectie bedtextiel van Beddinghouse. Het was geen toevallige locatie want dit najaar verschijnt de collectie op de Nederlandse markt, geïnspireerd op schilderijen van Vincent van Gogh. Een droomlocatie om de pers in te lichten, hoewel deze het behoorlijk liet afweten.
Uiteraard was er ook een korte rondleiding door het museum en het was, zoals vrijwel iedere dag, zeer druk. De mix van vaders, moeders, hun kinderen, opa's, oma's, eenlingen, koppels, groepjes, een handvol Nederlanders en vooral heel veel toeristen geeft het museum een levendig geheel. Er zijn rondleidingen voor groepen en je kunt ook een audiotoer volgen. Veel mensen kijken naar informatie op een smartphone en die wordt ook gebruikt om op speciale plekken foto's te maken met 'Vincent'. Want de beroemde schilder is zo bekend en gekend dat velen gevoelsmatig dicht bij hem lijken te staan en daarvoor is een voornaam genoeg.
Tijdens de perspresentatie geven zowel Beddinghouse als het Van Goghmuseum aan dat de collectie bedtextiel 'het verhaal moet vertellen'. Wat dat is, wordt nauwelijks geconcretiseerd, maar daarbij krijgen beide partijen hulp van de kunstenaar zelf. Want Vincent van Gogh was een storyteller avant la lettre, om het maar eens in hedendaags Nederlands te zeggen.
Via zijn brieven aan zijn broer Theo vertelde hij waar hij mee bezig was, wat hij ontdekt had en wat hij wilde. Zijn verhaal was persoonlijk (ook heel modern) hij legde er emotie in (idem) en deed het met grote regelmaat. Hij was een eigentijdse blogger en zijn zelfportretten zou je kunnen zien als de toenmalige selfies. Met dit verschil dat hij het niet mooier maakte dan het al was. Dat had makkelijk gekund want zijn leven was in meerdere opzichten zwaar; soms fysiek, regelmatig mentaal en altijd financieel.
De man die in zijn werkzame leven slechts één schilderij verkocht, wordt nu tot op het bot commercieel uitgevent. In de museumwinkel kun je van alles kopen: kaarten, posters, boeken, notitieblokken, pennen en potloden, verf, brillen, brillenkokers, brillendoekjes (ja, echt!) telefoonhoesjes, t-shirts, petjes, dassen, diverse soorten tassen, sieraden, portemonnees, kaasschaven, enorm veel serviesgoed (waaronder een bord met de Aardappeleters), speelgoed, schoolspullen (wat te denken van een '3D gum Vincent') en zelfs een 't-shirt voor de hond' met het bekende blauw van het schilderij Amandelbloesem. Daar komen dus later dit jaar een zestal dekbedovertrekken en zes kussens bij.
Menig winkelier die deze laatste producten gaat verkopen zou nu al gaan jubelen om maar een fractie van het bezoek te krijgen dat het museum trekt: 2,3 miljoen per jaar. Bij de overtrekken komt een 'storyboekje' want er valt natuurlijk veel te vertellen over Vincent van Gogh, zo werd nog eens nadrukkelijk verteld aan de pers. De hoop is dat de winkeliers dat in hun zaak ook gaan doen, in woord of in beeld.
Of ze dat gaan doen, hoe en in welke mate- daar kunnen ze nog een paar nachtjes over slapen. Vanaf 20 september gaat het los.
Aribert Guiking