Dit keer een korte column. Ik ben namelijk dagelijks veel tijd kwijt aan krabben en zit met mijn vingers meer aan mijn armen dan aan het toetsenbord. Ik heb een ontiegelijke jeuk vanwege die kloterige eikenprocessierupsen, wat een teringbeesten zijn dat. Ik dacht eerst dat het van die rotmuggen kwam die vanwege de warmte en het open slaapkamerraam naar binnen waren gekomen, maar het blijken de kriebelhaartjes te zijn van de eikenprocessierups.
De gemeente waar ik woon heeft alle bomen in kaart gebracht en op een online te raadplegen kaart zijn alle eiken te zien met daarbij keurig aangegeven bij welke boom die rotrups 'is gesignaleerd', toepasselijk gevisualiseerd met een rode stip. Een boom die 'is behandeld' krijgt een blauw vierkantje en die categorie is veruit in de minderheid.
Ik wist het natuurlijk al lang, maar op die gemeentekaart staat het nog eens digitaal aangegeven: op letterlijk steenworp afstand van huize Guiking staan twee eiken, allebei besmet. Nog niet als zodanig aangemerkt door de gemeente die overigens al heeft laten weten dat die bomen geen prioriteit hebben om te worden aangepakt. Een van die twee staat naast een speeltuintje dus ouders zullen binnenkort zich het hoofd gaan breken over welke rare ziekte hun kind nu weer heeft opgelopen.
Tot overmaat van ramp heb ik samen met een overbuurvrouw een volkstuintje waarbij aan de ingang een boom staat, inderdaad een eik. Vorig jaar zat daar al een nest van die langharige klotebeesten, dus dan weet je het wel. Ik heb de heg voor het huis al opgegeven vanwege de buxusmot, maar dat geeft in ieder geval geen jeuk.
In een naburige gemeente zijn bij een recreatieplas een aantal eiken omgekapt omdat de bezoekers klaagden over rode bultjes. Op social media lokte dat bij sommigen negatieve reacties uit (waarom zomaar kappen, ga maar ergens anders aan het water liggen-duh) maar ik vind het getuigen van daadkracht: killen die kruiperige klootzakjes.
Nederland blijkt vol te staan met eiken, vooral langs lanen en wegen. Zo'n monocultuur is extra interessant voor die Rupsjes Nooitgenoeg, dus ik zou zeggen: ga grootschalig kappen en plant er andere soorten voor terug. Die massale houtkap kan mooi naar de vaderlandse meubelindustrie die er Hollandsch Fabricaat van kan gaan maken. Het niet bruikbare hout gaat naar biocentrales zodat de klimaatdoelstellingen iets minder moeilijk haalbaar worden. Dus meerdere vliegen in een klap.
Probleem schijnt wel te zijn dat die eikenprocessierups extra goed gedijt bij warme en droge zomers dus 2020 wordt een rampjaar als wij niks doen. Reden des te meer om de hand aan de ploeg te slaan, dus de bijl aan de boom. Lastig is wel dat die rups bij gebrek aan een eik zich net zo makkelijk vergrijpt aan een beuk of iep. Maar goed, dat zien wij dan wel weer.
Tip voor de meubelindustrie en de meubelretail: geef bij de verkoop van die eikenhouten tafels, stoelen, kasten en bedden een nestkastje van resthout cadeau en hang die op naast de nog bestaande eiken. Daarin kunnen koolmeesjes zich nestelen want die zijn dol op de rupsen. Biologische bestrijding en ecologisch evenwicht gaan zo hand in hand met Hollands koopmanschap.
Zo, nu weer even krabben.
Aribert Guiking