Inmiddels is vrijwel iedereen (behalve een historie-dromer als Thierry Baudet) er van overtuigd dat duurzaam produceren geen wensgedachte is van naïeve wereldverbeteraars, maar een noodzaak voor allen. Afgelopen weken bezocht ik meerdere beurzen en je mag gerust zeggen dat 'vergroening' als rode draad door de beurshallen liep. Lopend door de aldaar geschoten foto's krijg je de indruk dat producenten van tapijt, laminaat, matrassen, bedtextiel, meubelen en andere interieurproducten een groene golf gaan veroorzaken die ons gaat overspoelen als verkwikkend water waarna een vruchtbaar residu overblijft.
Matrassen van sojaschuim, schotelbodems van puur hout, dekbedovertrekken van biokatoen, dekbedvullingen van vrije uitloopganzen en wollen plaids van schapen die tot net voor de bosbranden in Australië uitbraken lekker in de frisse buitenlucht konden ronddartelen in grazige weiden- er viel niet aan te ontkomen en de boodschap was duidelijk: wij houden van de natuur en vooral van dieren en helpen ze waar nodig.
Neem leveranciers van vloerbedekking. Tapijt bestaat vrijwel altijd uit kunststof, maar het lijkt erop alsof het allemaal is gemaakt van oude visnetten als ik afga op de vele aankondigen op vloerbedekkingenbeurs Domotex. Recycled and biodegradable yarns to protect our planet, klopt een exposant van tapijtgarens zichzelf op de borst door dit in vette letters op de wand van de stand te kalken. Want als die afgedankte netten blijven rondslingeren kunnen dieren daarin verstrikt raken en dat is niet alleen zielig, maar ook slecht voor de planeet als geheel. Die zorg voor dieren wordt schaamteloos uitgevent met metershoge foto's van een onder water zwemmende schildpad met daarbij de uitleg: We save the oceans.
Een fabrikant van laminaat legt een paar houtstammetjes en wat zaagsel voor zijn stand en laat weten: Laminate Flooring, made of wood. Het is weliswaar voor 80% hout (waaruit bestaat die resterende 20%?) maar op hoger niveau is het gewoon een geweldig product want We're part of a new lifecycle, staat er pontificaal bij. Een concurrent presenteert laminaat planken met een laagje kurk en natuurlijker dan dit kan natuurlijk niet.
Omdat de vraag naar tapijt terugloopt, is het produceren van kunstgras een prima alternatief om de machines te laten draaien. Een Chinese fabrikant laat omstandig weten dat zijn product geen zware metalen bevat en andere toevoegingen die tot 'hoge bezorgdheid' zouden kunnen leiden, daarmee suggererend dat deze kwalificatie niet voor anderen geldt. Daarom kan hij ook vol trots melden: trusted by the world. Dat hij preferred supplier is van de Fifa is, is dan wel weer verontrustend want die voetbalorganisatie is zó corrupt dat grassprieten met een beetje moreel besef meteen zouden gaan liggen als ze dat wisten.
Op ingooiafstand staat een Canadese producent van rubber matten die zijn gemaakt van oude autobanden. In Nederland zijn er diverse juridische procedures gaande om rubberkorrels van gemalen autobanden te weren als invulstrooisel in kunstgrasvelden omdat het mogelijk gevaar voor de gezondheid oplevert, maar van samengesmolten autobandkorrels kun je blijkbaar prima matten maken voor huis-, tuin- en keukengebruik.
Op de beurs zag ik ook veel karpetten. Vaak schijnen die te worden gemaakt in verweg landen waar kinderhandjes die kleden moeten knopen. Al in de jaren negentig werd dit onderkend en is er een keurmerk van leveranciers die claimen dat zij geen zaken doen met bedrijven die kinderarbeid laten verrichten. Op een andere beurs sprak ik iemand die jarenlang als ontwikkelingswerker in Nepal had gewerkt en uitlegde hoe kinderen in zo'n tapijtknoopfabriek via een zijdeur ineens konden vertrekken als er controleurs langskwamen. 'Een wassen neus, die controles', vertelde hij gelaten.
Was het dan allemaal kommer en kwel op die beurs van vloerbedekkingen? Nee hoor. Zo sprak ik de directeur van een Duits bedrijf dat Veggie-Öl voor houten vloeren leverde. Veganistische vloerenolie? Jazeker, daar wordt enthousiast op gereageerd, vertelde de man.
Ik stond perplex en kan niet wachten tot de beurs van volgend jaar. Waarschijnlijk dan met glutenvrije lijm voor laminaatplanken.
Aribert Guiking