Op Interzum, de begin deze maand gehouden beurs voor de toeleverende industrie, werden traditiegetrouw een aantal prijzen uitgereikt. Liefst 59 producten van deelnemende exposanten werden door een jury bekroond met een prijs omdat hun product zich onderscheidde in vormgeving, materiaalgebruik, functionaliteit, duurzaamheid of innovatiegraad. Daarvan kregen er twaalf het predicaat Best of the Best, zo bijzonder waren deze producten. Althans, volgens de – uiteraard – zeer kundige jury.
Er zaten verschillende producten bij waarvan ik mij afvraag wat er zo bijzonder aan is. Gelukkig geeft de jury altijd een commentaar om zo hun motivatie te rechtvaardigen. Tot de topcategorie, dus behorend tot Best of the Best, behoorde onder meer een lat voor een bedbodem waarvan de onderkant bestaat uit beukenfineer en de bovenkant uit essenfineer. De bovenkant fungeert als een soort 'vochtbarrière' die voorkomt dat huisstofmijten zich in het bedtextiel of de matras gaat installeren, zo stelt de jury.
Want, zo is de achterliggende gedachte, er komt een hoop (lichaams)vocht door de matras heen sijpelen en wat gebeurt er dan eigenlijk? Vocht en warmte is een ideaal klimaat voor huisstofmijten dus dan is het goed om dat vocht zo snel mogelijk in de lucht te laten verdwijnen. Blijkbaar is het beter om dat te laten 'tegenhouden' door een lattenbodem.
Ten eerste snap ik die redenering niet en ten tweede is het überhaupt flauwekul om te denken dat je in de matras opgehoopt vocht via een bedbodem moet afvoeren. Ga er van uit dat 90% of meer aan de bovenkant verdampt door gewoon het dekbed open te laten liggen. Een goed ventilerende bodem is uiteraard wel goed om lekker te luchten, maar het meeste zweet (want daar gaat het om) verdwijnt aan de oppervlakte. Mocht er wel een en ander moeten verdwijnen aan de onderkant dan lijkt mij juist dat een bedbodem niet als een 'vochtbarrière' moet fungeren, iets wat blijkbaar de prijswinnende latten juist wel doen.
Zo zijn er meer producten die door de jury met een award (klinkt een stuk beter dan dat ordinaire woord 'prijs') werden bekroond waarbij ik niet begrijp wat er zo bijzonder aan is. Het doet mij denken aan een textielbeurs waar jaren geleden ook prijswinnende producten waren uitgekozen en op de beursvloer waren te zien in een soort eregalerij. Net voor de officiële prijsuitreiking wilde de voorzitter van de jury (een professor) van de beursdirecteur weten wat er eigenlijk zo bijzonder was aan de bekroonde producten.
Tja, dat wist hij eigenlijk ook niet.
Er werd als de wiedeweerga een ter zake kundige exposant van zijn stand getrokken om in sneltreinvaart wat tekst en uitleg te geven over de producten die aanstonds zouden worden geëerd met een bijzondere award, uiteraard voorzien van commentaar van de jury. Het was mij niet duidelijk wie dat commentaar had geschreven, maar waarschijnlijk niet iemand van de meerkoppige jury. En zeker niet de voorzitter want die moest snel worden bijgepraat over wat hij even later zou gaan voorlezen.
Op dezelfde beurs was er een exposant die een prijs kreeg voor een stof die er wat vreemd uitzag. Uit navraag bij de prijswinnaar bleek dat de stof als geintje was ingestuurd om mee te dingen naar een prijs. Er was iets verkeerd gegaan bij de productie, maar het resultaat zag er bijzonder uit. De jury vond dat blijkbaar ook en bekroonde de stof met een speciale award.
Aribert Guiking