Nu half Nederland met dit regenachtige zomerweer hoopt een zonnebril te kunnen opzetten, komt dakramenfabrikant Velux met een virtual reality bril aanzetten. U kent dat wel, zo’n belachelijke bril die je opzet waardoor je ineens gek gaat doen; je gaat raar bewegen, zwaait met de armen, slaakt onverstaanbare kreten en lijkt helemaal van de wereld. Dat is ook zo en dat is precies de bedoeling. Je beziet de wereld door een andere bril en dat geeft letterlijk en figuurlijk een totaal ander beeld. Ik deed het gisteren- een grijze, regenachtige dag.
Donkere zolder
Nu heb ik niet zo’n rare bril en ook geen smartphone, maar je kunt ook met je pc via de site een en ander beleven. Het startpunt is een donkere zolder, de ruimte waar Velux zich van oudsher thuisvoelt. Eerst zag ik een laminaatvloer die van pvc was en snel daarna een muur, een dak, een paar dakramen en toen wist ik dat ik goed op weg was. In aanvang was ‘De ruimte om te dromen’ aangekondigd en dat bleek niks teveel gezegd. Ik zag diverse dakramen passeren, zag het licht worden op de donkere zolder, zag wat bedekte promotekst van Velux voorbijkomen en startte de tour nog een keer.
Navigeren
Ik kreeg nu wat anders te zien omdat je met het toetsenbord wat kunt navigeren. Na afloop ging ik op internet snuffelen naar filmpjes en informatie over virtual reality en switchte toen weer naar Velux. Ik had de smaak te pakken en zag steeds andere dingen. Misschien kwam dat omdat ik wegens irritatie aan mijn rechteroog maar één contactlens in had en ik zag ineens mijn eigen zolder voor me. Zo licht! Zoo schoon! Zooo ruim! Ik zette een stap en knalde tegen het bed. Ik sloeg een hand uit voor steun, maar de kast stond er niet. Raakte ik een beetje in de war?
Zonnebril
Ik kreeg er geen genoeg van. Buiten scheen de zon te schijnen, hoorde ik iemand zeggen, en zij mompelde iets over een zonnebril. Voor míj scheen de zon al langer want wat die ‘bril’ deed, was geweldig. Ik waande mij permanent op een schone, lichte, fraaie en vooral opgeruimde zolder en kreeg geen genoeg van die virtuele wereld. De Velux-slogan ‘Uw huis in een geheel ander daglicht’, bleek te kloppen. Want Velux, groot geworden met de verkoop van dakramen en daaraan gekoppelde raamdecoratie, verkoopt tegenwoordig daglicht en (frisse) lucht. Al dan niet gebakken.
Microklimaat
Ik ging ik uren door en werd helemaal euforisch; wat een wereld, wat een mogelijkheden. Ik hoorde geen mensen meer, ik had geen honger of dorst, maar moest op een gegeven moment wel enorm pissen. Ik zette de bril af (die ik niet eens op had), keek wat vaag voor mij uit en kwam langzaam terug in de realiteit van mijn werkkamer: wat was het hier benauwd! Ik had gezweet, de ramen waren dicht en dat deed het zeer lokale microklimaat geen goed. Ik dacht dat er een nieuwe wereld was opengegaan, maar het leidde in de dagelijkse realiteit tot vertoeven in een muffe ruimte.
Virtuele wereld
Ik stapte wankelend op en zocht de uitgang van mijn eigen huis; weg van die bedompte ruimte. Frisse lucht moest ik hebben! Ik keek om mij heen en zag Pokémon-jagers als zombies over straat lopen. Volkomen gevangen in de virtuele wereld, strak kijkend op hun scherm. Maar wel in de frisse buitenlucht. En sommigen gingen uit hun dak.
Aribert Guiking