Het is niet eens een trend want het loopt al jaren goed: oud hout. Een vloer is niet zomaar van hout, maar heeft een ‘verweerd karakter’. Een houten tafel is bij voorkeur gemaakt van ‘gerecycled hout’ en dat geldt ook vaak voor kasten. Ik kom dat woord zo vaak tegen dat het lijkt alsof er überhaupt geen bomen meer gekapt worden om meubels van te maken. Oude treinwagons uit Bulgarije, afgedankte schepen uit China, vervallen schuren uit de Verenigde Staten en de overbekende zware deuren uit Franse kloosters en kastelen – al jaren wordt de markt overspoeld met oud hout waar nieuwe meubels van worden gemaakt. Ik geloof ik er helemaal niks van.
Doorleefd karakter
Het mooiste is als die houten vloer, die robuuste kast of die zware tafel getekend is door de tand des tijds en daarmee ‘authentiek’ is geworden. Afbrokkelende randen, hoogteverschillen in het platte vlak en soms complete gaten moeten het ‘karakter’ van het meubelstuk extra lading geven en leveranciers laten weten dat ook jij een ‘doorleefd’ meubel kunt aanschaffen. Daarbij wordt moeiteloos een lulverhaal verzonnen want storytelling schijnt noodzakelijk te zijn. Als je het in gewoon Nederlands wilt doen dan kom je met ‘het verhaal erachter.’
Sloophout
Een aparte categorie zijn de meubels van sloophout. Al dat ‘sloophout’ is rechtstreeks afkomstig van de fabriek die het in kant en klare zaagbare panelen aflevert. Sloophout is sowieso een raar fenomeen want je komt het tegen als behang, als dekbedovertrek, als vloerkleed, als tafelkleedje, als meubelstof en het wachten is op sloophouten gordijnen. Een kussensloop van sloophout lijkt mij raar, maar het zal vast bestaan. Een bed van sloophout komt vreemd genoeg nauwelijks voor. Blijkbaar vinden mensen dat niet fijn. Maar er is wel een extreme variant van oud hout voor een bed: een paar gestapelde pallets als verhoging annex lattenbodem.
Hout werkt
Voor buitenmeubelen heb je uiteraard steigerhout nodig en dat moet de suggestie geven dat het ooit gebruikt is voor steigers. Zo zijn er talloze opstapjes om te suggereren dat het product meer is dan gemaakt van gewoon hout.
Het is allemaal inhoudsloos gewauwel, een ander woord voor marketing. Hout werkt, ook als het oud is. Marketing werkt ook, maar vaak ook niet. En verzonnen verhalen? Die behoren nooit te werken, hoewel dat soms wel het geval is.
Bijzondere beeldjes
Oud hout, gerecycled hout, hout met een verhaal; het zijn variaties op een thema waarbij de eindgebruiker bedot wordt. Ruim dertig jaar geleden kocht ik in Indonesië op Sumatra een paar donker gekleurde beeldjes, vast van een of andere bijzondere tropische houtsoort, dacht ik. Op Bali deed ik hetzelfde, hoewel daar ook houtsnijwerk bij zat van een lichtere houtsoort. Een houtsnijwerker liet mij zien hoe ze aan het kostbare ‘zwarte’ hout kwamen; schoensmeer deed wonderen. Het bijna zwarte hout werd toeristen aangesmeerd als black wood. Nep was toen al big business. Het vers aangeschafte Rolex horloge van goud bleek al na een week tropische hitte van zilver.
En die beeldjes? Die zijn nog steeds diepdonkerbruin. ‘Zelf geïmporteerd uit Indonesië’, zeg ik tegen nieuw bezoek. Dat zegt niets, maar ik hoor ze denken: ‘ziet er authentiek uit.’
Aribert Guiking