Het WK wielrennen afgelopen weekend was een grote happening voor Zuid-Limburg. Vanuit de loge van sponsor Mapei zagen we hoe hard het allemaal ging. En genoten we van drank en spijs.
Het WK wielrennen is al bijna weer een week geleden, maar ik kijk er nog eens graag op terug. Ik was er namelijk bij als gast van Mapei, leverancier van lijmen, kitten en chemische producten voor de bouw. Mapei was naast de Rabobank hoofdsponsor van het spektakelstuk in Zuid-Limburg en nodigde relaties uit. Samen met een paar honderd andere VIP’s had ik een kostelijke dag. Het geheel speelde zich af op een superlocatie - 50 meter voor de finish - en omdat de koers bestond uit tien rondes konden we de renners een groot aantal keren voorbij zien flitsen. Alles was te volgen vanuit een grote twee verdiepingen tellende ‘tent’ met overal tv schermen en een fantastische catering.
Limburgse vlaai
Daar kom ik direct bij aankomst mee kennismaken. De laatste 4 kilometer richting het feestterrein kostte mij ’s morgens anderhalf uur om er te komen en dan lust je bij aankomst wel een kopje koffie. In dit geval uiteraard met echte vlaai. Iedereen kon vrij rondlopen en over de volle breedte van ons tijdelijke onderkomen was een brede veranda met uitzicht op het parcours. Vooral de tv’s waren handig want zo was de wedstrijd permanent te volgen. Commentaar kregen we niet van de NOS, maar van twee speakers die de hele middag - ruim 6 uur achter elkaar - volcontinue de zaak aan elkaar praatten. Ook hielden ze ons op de hoogte van de actualiteit buiten de wedstrijd. Zo werd halverwege de middag medegedeeld dat kroonprins Willem-Alexander was gearriveerd en werd, met enig ingehouden leedvermaak, bekendgemaakt dat het bij Ajax-ADO 1-1 stond.
Bidon
Er werd stevig opgeschept bij de diverse buffetten en er was drank in overvloed. Vis, vlees, rijst, lasagne, diverse pasta’s en salades, brood, ham, fruit – alles was in rijke mate aanwezig. Dat contrasteerde wel een beetje met de bidons die de renners kregen aangereikt. Maar ja, wij waren tenslotte VIP’s.
Hongerklop
Ondertussen werd er wat gekletst en iedere keer als de renners weer langskwamen spoedden velen zich naar buiten om vanaf de veranda het razende peloton te aanschouwen. Vervolgens was het weer opscheppen bij een ander buffet en de obers liepen af en aan. Toen iemand mij rond een uur of 4 attendeerde op de geweldige toetjes moest ik dat uiteraard uitproberen. Net toen ik begon aan de overheerlijke chocolademousse zag ik Niki Terpstra op het scherm met zijn tanden het papier van een reep lostrekken. Even later zag ik hoe een Belgische renner het tasje met eten miste bij de ravitaillering. Als dat maar geen hongerklop gaat geven, dacht ik, ondertussen bezig met het wegwerken van een aardbeientaartje.
Security
Nadat rond kwart over vijf de finish was geweest ging ik huiswaarts en werd ik in het gedrang ingehaald door een man in een pak met krijtstreep die netjes vroeg of hij er langs mocht. Hij had een oortje in en was blijkbaar van de security. Hij werd vergezeld door nog een paar van die keurige heren die ook allemaal een oortje in hadden. Ineens werd me duidelijk waarom want naast mij bleek plotseling prins Willem-Alexander te staan. Ik wilde hem vragen om samen een biertje te gaan drinken (ik had tenslotte nog een VIP-polsbandje om) maar zijn
telefoon ging. Maxima aan de lijn.
Krijtstreeppakken
Of hij nog op tijd was voor het avondeten – dan zou ze nog wat extra aardappels schillen. Ik kreeg geen kans het korte gesprek af te wachten want inmiddels hadden diverse krijtstreeppakken de prins afgeschermd als ware hij de kopman van de nationale wielerploeg die uit de wind moest worden gehouden. Nu denkt u misschien dat die dag voornamelijk bestond uit eten en kijken naar etende mensen. Nou, dat was inderdaad zo. Maar ik had ook oog voor de belangen van mijn ‘sponsor’. Zo had ik uit gesprekken met de persdame van Mapei begrepen dat de firma per oktober begint met een magazijn in Apeldoorn zodat klanten daar desgewenst spullen direct
kunnen afhalen want tot nu toe wordt de Nederlandse klant beleverd vanuit België.
Panamakanaal
Ik had me ’s morgens meteen na aankomst ook verdiept in een aanwezig Engelstalig tijdschrift van Mapei want het is altijd slim om in ieder geval iets te weten van de activiteiten van je gastheer. In het tijdschrift stonden diverse grote projecten waar wereldwijd aan was meegewerkt. Een groot artikel was gewijd aan een megaproject, de verdubbeling van het Panamakanaal. Mapei levert daarvoor onder meer toevoegingen voor de 5.500.000 m3 benodigde beton.
Kauwgom
Er stond nog een interessant artikel in en dat had – ik kan er niets aan doen – min of meer te maken met eten. Mapei heeft namelijk een nieuwe methode bedacht voor de productie van visco elastische polymeren met hydrofiele eigenschappen. Kort samengevat gaat het om een bouwstof die elastisch is als kauwgom waarbij de gom er later uitgehaald kan worden met water. Dat leidt tot een milieuvriendelijker productieproces. Mapei werd op het spoor gezet van deze ontwikkeling door te kijken naar de functie van gom die in kauwgom wordt gebruikt. Kauwgom van de Italiaans-Nederlandse fabrikant Perfetti - Van Melle. Kijk, dat soort dingen vind ik leuk. Want wie komt nu op het idee om stoffen voor de bouw te produceren door informatie te halen bij een producent van kauwgom?
Aribert Guiking