Een beetje modern bedrijf doet aan storytelling, zelfs als het weinig te vertellen heeft. Als je echt wat te vertellen hebt, is het soms lastig.
Oktober 2013. Het is, zeker voor de tijd van het jaar, mooi weer en ik loop rond in Eindhoven en bezoek daar de Dutch Design Week. Op het Strijp-terrein tonen tientallen jonge ontwerpers hun producten, zowel binnen als in de buitenlucht. Zij vertellen er graag over want zij zijn dolenthousiast. En tegelijkertijd timide. Binnen toont een jongeman wat hij heeft gemaakt en hij legt uit hoe zijn product tot stand is gekomen. Dat doet hij via een beeldscherm waarop te zien is hoe hij zelf tekst en uitleg geeft. In levende lijve staat hij er wat onhandig naast. Mensen kijken naar het scherm - of niet - en lopen door.
Communiceren via het scherm
Het is een beeld wat mij sinds die tijd niet heeft losgelaten. Hier stond het voorbeeld van een generatie die is opgegroeid met internet en social media en communiceert via een scherm, groot of klein. In dit geval een relatief groot scherm, maar de jongeman had een kleintje in zijn hand, uiteraard. En het was vanzelfsprekend een iPhone. Want een andere mobiele ‘telefoon’ kun je als designer natuurlijk niet kiezen.
Dutch design
Vorige week was ik weer in Eindhoven en liep daar wederom rond tussen jonge designers. In het gebouw van de Design Academy kwamen jonge ontwerpers uit heel Europa bijeen die genomineerd waren voor een wedstrijd die dakramenfabrikant Velux had uitgeschreven. De wedstrijd had tot doel om raamdecoratie te ontwerpen voor dakramen waarbij de jonge ontwerpers de grenzen moesten opzoeken ‘op het snijvlak van design en technologie’. De tweede prijs ging naar Anneloes de Koff en Iris van den Brink, studenten aan de TU Delft. Zij maakten een even simpele als fraaie en doeltreffende oplossing om het licht te temperen en je kunt gerust spreken van een toonbeeld van Dutch design.
Mailen
Ik praatte na afloop van de prijsuitreiking met de jongedames en besloot daags daarna nog even te bellen. Maar op hun kaartje ontbrak een telefoonnummer. Vreemd en een gemiste kans want nu hadden zij de gelegenheid om op deze site hun verhaal te doen. Maar na een mailtje en een voicemailtje werd er snel gebeld en wilde een van de prijswinnaressen graag haar verhaal kwijt. Conclusie: Ik denk dat hun tweede prijs commercieel gezien wel een hoofdprijs kan gaan worden.
Met mond vol tanden
De eerste prijs van de Velux International Design Award ging naar de uit Duitsland afkomstige Hyunjeong Kim die studeert aan de Berlin University of the Arts. Zij ontwierp een ingenieus systeem met vloeistoffen in glazen lamellen die door middel van magnetische velden doorzichtig of ondoorzichtig worden. Buitengewoon knap en innovatief, maar technisch ingewikkeld en duur om te produceren. De winnares was dolgelukkig en wilde uiteraard graag over haar ontwerp vertellen. Maar veel kwam er niet uit, zo direct na de prijsuitreiking. ‘Ik ben zó blij dat ik eigenlijk niet weet wat ik moet vertellen.’
Aribert Guiking