De najaarsbeurzen zijn achter de rug. De exposanten kunnen beginnen aan de nabewerking, de detailhandelaren gaan hun bestellingen plaatsen en de consument loopt zich warm om, nog net voor de winter, nieuwe interieurproducten te gaan kopen.
Dat is het ideale scenario voor producenten, tussenhandel en detailhandel. Maar dat is geen realistisch scenario. Een goede graadmeter van de reële situatie zagen we afgelopen dagen op het Home Trade Center (HTC) in Nieuwegein. Daar werd Interiors United gehouden, de ‘gewone’ Home & Interior beurs met als toevoeging Woonmodecity, een zelfstandige beurs met aanbieders van stoffen, bed- en badtextiel, vloerbedekking en raamdecoratie. Beide beurzen gingen dit keer gezamenlijk verder onder de naam Interiors United.
Geen volle bak
Die samenvoeging betekende geen vergroting van de beurs. Van het oude Woonmodecity bleven een tiental exposanten over en die vielen nauwelijks op in de Home Boxx, het bijgebouw van het HTC dat vroeger (lees: voor de crisis) tijdens beurzen altijd volledig bezet was. De exposanten die er nu stonden, hoorden pas daags tevoren dat slechts de helft van de Home Boxx gevuld zou zijn en een aantal daarvan viel die mededeling rauw op het dak omdat ‘volle bak’ was beloofd. Het samengaan van twee beurzen onder een gezamenlijke naam was dus kwantitatief geen succes.
Fraaie aankleding
Het aantal standhouders viel dus tegen, maar degenen die er stonden hadden over het algemeen geprobeerd er wat moois van te maken. Ook de beursorganisatie had veel werk gestoken in een fraaie aankleding en een uitgebreid randprogramma met workshops, lezingen, een ‘inspiratieplein’, seminars en nog veel meer. Deze activiteiten werden veelal opvallend goed bezocht.
Nieuw realisme
Navraag bij exposanten geeft geen beeld van wild enthousiasme, maar ook geen grote treurnis. Het bezoek was niet wild, maar de ordering viel niet tegen – dat is zo’n beetje de teneur. Het betekent dat een behoorlijk aantal bezoekers het heeft laten afweten, maar dat degenen die wel kwamen vaak wel bereid waren tot investeren.
Aan de andere kant hebben exposanten hun verwachtingen de laatste jaren steeds verder naar beneden geschroefd dat slecht bezoek en slechte ordering wordt weggewreven vanwege de voortdurende crisis die Nederland in de houdgreep heeft. Het is een nieuw realisme waarbij de verkoop stroef gaat, maar exposanten begrip hebben voor de terughoudendheid van de retailer.
Leegloop
De vraag is nu hoe het HTC, nog steeds met afstand de grootste vakbeurs voor interieurprofessionals, verder moet. Eind dit jaar lopen een aantal contracten af en zullen er zeker standhouders vertrekken. Het zal een klus worden om in februari 2013 weer een behoorlijk gevuld beursgebouw te vullen. De aanwas van exposanten vanuit het vroegere Woonmodecity is te verwaarlozen en wat nu? Het HTC zegt ‘alle smaken in huis’ te willen hebben (dat wil zeggen meubels, bedden, verlichting, vloerbedekking etc), maar hoe verkoop je dat streven aan potentiële standhouders als bestaande klanten vertrekken? 
Keukenleveranciers
Omdat iedereen - leverancier en winkelier - zoekende is, zijn er misschien toch kansen. Zo spraken we op de beurs meerdere mensen uit de keukensector terwijl er daarvan nauwelijks aanbod is. Zelfs tijdens een trendpresentatie - notabene in de avonduren - liepen er keukenverkopers rond om een en ander aan te horen. Natuurlijk, de keukenverkopen zijn slecht vanwege een stagnerende huizenmarkt en die keukenboeren zoeken verkoopmogelijkheden, maakt niet uit waar. Niemand verwacht keukens in Nieuwegein, maar wat als de aanbieders zich aandienen? Als je als beursorganisatie aangeeft alle smaken in huis te willen hebben dan is het werven van keukenleveranciers geen gek idee.
Frequentie verminderen
Maar wordt dit geaccepteerd door de exposanten? Die zijn soms lastig op een lijn te krijgen en wetende dat er gaten zullen vallen vanwege opzeggingen is het de vraag hoe men tegen (nog meer) branchevreemde producten aankijkt. Wat gaat dat worden in februari 2013?
Misschien ligt hier een deel van de kern van het probleem: waarom moet er tweemaal per jaar een beurs worden gehouden? Waarom dit stug volhouden terwijl de markt dit absoluut niet aankan? Want de consument blijft terughoudend en de huizenmarkt trekt voorlopig niet aan. Waarom blijven vasthouden aan die frequentie terwijl het bezoek al jaren structureel terugloopt of hoogstens gelijk blijft? Waarom niet kiezen voor nieuw realisme? Het is toch luisteren naar de markt?
Centrale beurs in Jaarbeurs
Misschien is het idee om eenmaal per jaar een beurs te houden helemaal geen gek idee. Misschien is het voornemen van een paar mensen om in mei 2013 een grote beurs te houden in de Jaarbeurs een heel goed voornemen. Misschien gaat de Jaarbeurs terugpakken wat het HTC in de jaren negentig deed.
Aribert Guiking