Woonaccessoires heb je meestal niet echt nodig. Ze zijn er alleen voor het decoratieve element en hebben nauwelijks een functionele gebruikswaarde. Toch bedenken jonge designers steeds weer een nieuw krukje of een bijzondere kurketrekker. En kopen consumenten dit massaal.
Afgelopen dagen heb ik mij vergaapt aan een grote hoeveelheid prullaria die dit voorjaar in de winkels zal verschijnen. Hiervoor oriënteerde ik mij op Ambiente, de megabeurs in Frankfurt waar tienduizenden retailers de hallen afstruinden naar mooie, leuke, handige, geinige en vooral nutteloze producten die zij straks in hun winkel willen verkopen aan consumenten die op zoek zijn naar mooie, leuke, handige, geinige, nutteloze en vooral overbodige producten die zij straks in hun huis zullen gaan plaatsen. Want wat moet je met een Boeddha met spiegeltjes, een zeepje in de vorm van een paddenstoel, een roze stenen teckel, een houten kikker met zonnebril, een beeld van een dikke vrouw in badpak, een uil waarvan de ogen luidsprekertjes zijn, een kartonnen doos met roze stippen of een knalrode Engelse mini telefooncel als spaarpot?
Gerecyclede brandslangen
Of wat te denken van een glazen schaal, een houten kandelaar, een kussentje met opdruk, een windlicht met handvat, een tas van gerecyclede brandslangen, een spiegel met muziek, een kurketrekker met Mickey Mouse oren of kunststof placemats met tegelmotief? Zeker, je kunt dat zien als nuttige producten. Maar wie heeft er nog géén glazen schaal, kaarsenstandaard, windlicht, spiegel, kurketrekker of placemats in huis? Toch stonden er in Frankfurt weer hallen vol met producten die je eigenlijk niet of nauwelijks nodig hebt, maar massaal werden bekeken. En werden verkocht, want die exposanten (4811 stuks) staan daar niet voor niets.
Ingeklapte huizenmarkt
Uiteraard is het allemaal gewoon business en die business loopt best aardig. Met het invallen van de crisis in 2008 en vooral de jaren daarna zakten de consumentenuitgaven voor duurzame goederen. Woonwinkels verkochten minder meubels, bedden, vloerbedekking en gordijnen en zeker in Nederland ging het met de ingeklapte huizenmarkt hard naar beneden. Wat kochten de mensen wel? Woonaccessoires. Een paar kussentjes, een karpet, wat schalen of windlichten en ander klein spul zorgden ervoor dat velen toch iets aan hun huis konden veranderen zonder grote uitgaven te doen.
Bijproduct als omzetmaker
Een exposant op de meubelbeurs IMM verzuchtte medio januari dat zijn kinderen liever naar Ikea gingen om hun huis in te richten dan naar een gewone meubelzaak. Hij constateerde dat ‘het interieur’ niet meer belangrijk wordt gevonden door jongeren. ‘Maar ze gaan wel een weekendje naar Barcelona.’
Tegelijkertijd ‘ontdekten’ meubelfabrikanten de laatste jaren dat je op beurzen bijzettafeltjes, karpetten, verlichting en andere ‘accessoires’ kunt gebruiken om je stand te verfraaien en eventueel te verkopen. Dat laatste gebeurt onder het motto ‘de klant vraagt ernaar’, maar is vaak gewoonweg een al dan niet geslaagde zoektocht naar extra omzet. Dus bijproducten als functionele extra verkoop.
Weggeefspulletjes
Consumenten die vervolgens die bijproducten kopen hebben zo hun eigen ratio; niet nodig, wel leuk. Die mooie, geinige en onnutte producten hebben veelal een louter decoratieve functie, maar zijn nodig om wat kleur & fleur in huis te brengen. Ze hebben geen praktisch nut, maar indirect wel want ze geven een prettige aanblik en een goed gevoel. Dat geldt nog sterker voor de duizenden weggeefspulletjes die ik op Ambiente mocht aanschouwen want hoe leuk is het om een zeepje, decoratief doosje, kandelaar of setje geurstokjes te geven. Of te ontvangen.
Kerstballen en paashazen
Tussen de jungle van lampen, de overkill aan vazen en schalen, de duizenden kerstballen, de als een plaag oprukkende paashazen en de tsunami van windlichten zag ik het meest intrigerende product op de stand van een Zweedse firma. In een toren van kussens lag er eentje bij - sterk gepositioneerd - met de opdruk All you need is less. Zo’n kussen zit waarschijnlijk heel erg lekker. Lekker rustig. Daar zou ik er zo een aantal van kopen.
Hoewel, een aantal?
Aribert Guiking