Wie de beurzen Domotex of Heimtextil bezoekt kan daar stands van Wools of New Zealand tegenkomen, een belangenorganisatie van schapenboeren uit Nieuw-Zeeland die (hun) wol en daarmee vooral het gelijknamige merk promoten. Want vloerkleden, dekbedden, meubelstoffen en andere textiele producten kunnen van wol worden gemaakt dus moet je beursbezoekers er op wijzen dat de beste wol uit Nieuw-Zeeland komt.
Vroeger werd wol geassocieerd met 'lekker warm' dus waren moeders en oma's in de winter druk bezig met het breien van wollen truien, sokken en sloffen. Nu worden de uitzonderlijke eigenschappen van wol heel anders belicht, zo zag ik in een recentelijk bericht van de lobbyclub uit Nieuw-Zeeland.
Het ging vooral over de boerenfamilies die met liefde en zorg de wandelende wolbalen verzorgen en daarmee zó goed bezig zijn 'dat zij de wereld in een goede, zo niet betere, conditie achterlaten voor de volgende generatie.' En het vervolg: 'Doordat zij altijd verantwoordelijk, traceerbaar en duurzaam te werk gaan' kunnen deze boeren zeggen dat zij bezig zijn met 'het produceren van de hoogste kwaliteit wol op de meest milieuvriendelijke manier.'
Kijk, da's even een statement maken.
De voordelen van het produceren van wol worden op een rijtje gezet en daarbij valt het begrip Carbon Efficiënt het meest op. Want omdat de boerderijen gemiddeld 4.000 schapen herbergen én omdat Nieuw Zeeland een geweldig klimaat heeft én omdat het houden van schapen er wetenschappelijk is onderbouwd, is de uitstoot van broeikasgassen 28% lager dan in Groot-Brittannië, het land waarmee men graag vergelijkingen maakt. Vergeleken met de hele wereld zeggen de boeren veel efficiënter te kunnen produceren dan welk land dan ook. Dat hun wol over de halve wereld moet worden getransporteerd voor gebruik elders wordt even vergeten.
Dan de troeven van het product zelf: de wol groeit ieder jaar weer aan als de schapen zijn geschoren, wol kan eventueel worden gerecycled, het filtert de (vieze) lucht, het kan worden gebruikt als geluidsabsorberend materiaal, het is van nature vlekwerend en het kan makkelijk worden geverfd. Kortom, wool is truly amazing, zeggen de schapenboeren.
Schapen zijn er primair voor hun vlees en de wol is een bijproduct, maar daar hebben de boeren uit Nieuw-Zeeland het niet over. Net zoals hun collega's uit Texel. Daar struikel je over de wollen sloffen, truien, sokken, dassen en knuffels hoewel de Texelers er in eerst instantie zijn voor hun vlees.
Maar ja, schapen zijn aaibare beesten en lammetjes zijn oh zo schattig. Schapen zijn vrij dom, maar houden de heide kaal waardoor de heide heide kan blijven, het zijn prima grasmaaiers voor de dijken, ze schijten lang niet zoveel als koeien, laten ook veel minder gas uit kop of kont ontsnappen (planet friendly) en het schaapscheren trekt jaarlijks talloze toeristen.
De schapenboeren uit Nieuw-Zeeland kennen dat positieve imago en zij poseren graag voor de camera: hoed op, vrouw met het jongste kind op de arm ernaast, een schare kinderen er omheen gedrapeerd en in de verte grazen de schapen in het frisse groen met daarboven een wolkenloze blauwe lucht.
Ja, wol is truly amazing.
Aribert Guiking