Gisteren liep ik in Frankfurt rond op de beurs Heimtextil. De beurs bestaat uit hallen vol met behang, handdoeken, badmatjes, dekbedden, dekbedovertrekken, tafelkleden en heel veel gordijn- en meubelstoffen. In alle kleuren van de regenboog. Maar wat is de juiste kleur? Want ook het huishoud- en woningtextiel is onderhevig aan modes en het is als exposant handig als je de 'juiste' kleur in huis hebt.
Gelukkig voor het publiek is er op de beurs altijd een grote trendshow waar vaak op vrij spectaculaire wijze de trends worden aangegeven. Die trends zijn in onnavolgbare bewoordingen driekwart jaar eerder door trendgoeroes geformuleerd en zo hebben ze ruimschoots de tijd om via producten van exposanten materiaal bij elkaar te sprokkelen om hun vage trends concreet maken via lapjes stof.
Het centrale thema dit jaar is 'The future is urban', een verwijzing naar de mondiale trend van trek naar de stad door miljoenen mensen. Daar moeten ze op beperkte ruimte samenleven en hoe doe je dat? Gelukkig had een of ander trendbureau dat voor ons, argeloze bezoekers, mooi gevisualiseerd. Zo zag ik een houten hokje met een raam waarin een matras lag, best gezellig om te zien. Ergens anders stonden houten meubelen met ingenieus vormgegeven uitschuifbare lades. Allebei voorbeelden van een Micro Home, las ik op de uitlegborden.
Op een andere plek werd het extreme gebruik van plastic aan de kaak gesteld. Je zag bezoekers denken: ja, da's best erg. Ondertussen achteloos lurkend aan een wegwerpflesje. Gelukkig werden er ook voorbeelden gegeven van het hergebruik van al dat plastic. Tegelijkertijd hoorde ik flarden van een lezing over trends en ving ik op: ...disconnected met de natuur...groen is goed voor ons welzijn... planten in huis en op kantoor zorgen voor zuurstof...
Voor ik het wist, liep ik in een plantenkas met de titel Green Workspace. Al dwalend door het groen kwam ik aan het eind een paar bureaus en stoelen tegen, verscholen tussen metershoge planten; aha, de werkplek van de toekomst! Op weer een andere plek van de trendshow stapte ik in een gang waarvan de vloer bestond uit schuimrubber, het geheel verlicht in 50 tinten rood. Het eindigde in een rode ruimte waar mensen in zitzakken lagen te liggen als relaxte lieveheersbeestjes op hun rug.
In weer een andere ruimte zaten twee meisjes achter een tafel iets ondefinieerbaars te doen met hun handen. Om hen heen stonden potten en pannen met grote pollepels en zo te zien werden hier op ouderwetse wijze kleuren gemaakt. Heel modern dus want het paste in het grotere trendverhaal.
Een paar stappen buiten de lieflijke, eco-bio, ambachtelijke, kleinschalige, groene oase kwam ik direct weer in de realiteit van de beursvloer. Mensen keken en masse naar hun mobieltje en ik stond midden tussen grote industriële digitale printers. Want 'digital printing' is een belangrijk en groeiend segment van de beurs.
Ter plekke werden prints in stof en op papier gemaakt – getekend en bewerkt via de computer – want de moderne mens wil iets persoonlijks en wel nu meteen! Dat schijnt ook een trend te zijn, maar die paste niet goed in het plaatje van de trendshow. De exposant van zo'n printer, direct naast al dat ambachtelijke groene gemijmer, wist wel hoe de toekomst eruit ziet. Bovenop zijn apparaat stond hij zichzelf aan te prijzen met een bord: 'The future of wallpaper printing'.
Aribert Guiking