Wie niet geïnteresseerd is in commerciële tv-zenders, kan na deze zin beter meteen stoppen met lezen want het is feitelijk een regelrecht reclamespotje voor SBS6. Weliswaar onbetaald en zonder beeld, maar toch.
Het gaat over het tv-programma Design Droom dat sinds een paar weken op woensdag wordt vertoond. In de serie strijden zes ontwerpers om de titel ‘beste interieurdesigner van Nederland’. Althans, zo wordt het gecommuniceerd. In feite is het een afvalrace waarbij na iedere uitzending wordt bepaald wie het best een bepaalde 'woonwens' van een consument heeft ingevuld en wie moet vertrekken.
Per aflevering moet een bepaalde 'woonoplossing' worden gecureerd, bijvoorbeeld een woonkamer inrichten voor een groot gezin met een hond en een kind in een rolstoel, het inrichten van een studentenkamer of het maken van een mancave voor een vader en zijn twee zonen. De oplossing wordt gerealiseerd in een voor elke deelnemer op schaal nagebouwde ruimte. Een tweekoppige jury geeft per aflevering aan wie er afvalt, maar de consument annex opdrachtgever bepaalt welke inrichting voor hem de winnaar is en deze wordt thuis daadwerkelijk gerealiseerd.
Het aardige is dat de serie veel spannender, leuker en 'menselijker' is dan alle andere woonprogramma's op tv. Door de tijdsdruk, een beperkt budget en het moeten loslaten van de eigen voorkeuren (ik hou van strak en sober, maar de bedoeling is dat het kleurrijk moet worden, grrrrr) zie je een zekere worsteling bij de deelnemers. Zij moeten de woonwens zo goed mogelijk invullen en daarbij geeft de jury tussentijds tips en commentaar. De ene deelnemer pikt dat beter op dan de ander.
Door deze elementen en het feit dat het hele proces in beeld wordt gebracht (moodboard maken, inrichting tekenen, spullen bij elkaar shoppen, inrichten en afstylen) krijg je een idee wat er allemaal bij komt kijken. krijgen de deelnemers langzaam een eigen profiel, vergelijkbaar bij een serie als Boer zoekt vrouw. Maar dan in kortere tijd.
Ander voordeel ten opzichte van de bekende woonprogramma's op tv is dat niet steeds hinderlijk de naam van een sponsor net iets te lang in beeld komt. Ikea is de (enige) sponsor en de te gebruiken spullen komen allemaal hier vandaan, maar alleen in de vooraankondiging en aftiteling komt de naam in beeld. Groot verschil is ook dat de traditionele woonprogramma's in feite niet veel meer zijn dan het laten zien van een 'voor' en 'na' situatie in bewegend beeld. Consumenten komen hierin niet veel verder dan de staandaardverukkingen; 'Oh, wat mooi!' en 'Dat had ik niet verwacht!' Bij de Design Droom wordt de waardering anders én gemotiveerd uitgesproken.
De serie is een must voor winkeliers die veelal niet veel meer doen dan producten verkopen en daar omheen wat informatie geven onder het mom van advies. Voor stylistes is het een aanrader om te zien hoe collega's het er vanaf brengen, zeker als ze onder (tijds)druk staan. We zijn nu al halverwege de serie, maar branchevereniging BNS Crisp had dit duidelijk(er) onder de aandacht van haar leden moeten brengen.
Wat mist in het programma is het in elkaar zetten van Ikea-producten omdat dat vaak niet hoeft (kleine producten) of teveel tijd zou kosten. Jammer, het lezen van de gebruiksaanwijzing, het gepiel met de inbussleutel en het toch niet voor elkaar krijgen; dat is toch heel erg leuk om te zien. Maar voor die beelden moet je bij YouTube zijn. Want ja, SBS blijft wel een commerciële zender. Blijkbaar passen daarin geen funny mistake movies van ruimteinrichtende designers.
Wie de winnaar wordt? Dat weten wij op 19 december. Wie dat gaat worden? Ik denk deelnemer Hylke, een tweedejaarsstudent interieur design & styling. In de gaten houden die gozer!
Aribert Guiking