Vintage is nog steeds de trend in interieurland. De jaren vijftig en zestig zijn populaire inspiratiebronnen, maar verder teruggaan in de tijd kan ook. Als je dan ook nog eens een kunstenaar erbij haalt, is succes verzekerd.
Vintage is in, nog steeds. Afgelopen dagen bezocht ik achtereenvolgens de beurzen Heimtextil (stoffen en behang), Domotex (vloerbedekking) en IMM (meubelen) en daaruit blijkt dat vintage nog steeds uitermate populair is. Kleuren en patronen uit de sixties op het behang, gebruik maken van motieven van oosterse tapijten, scheefstaande poten bij tafels en kasten, ronde hoeken bij vrijwel alle meubelen – het was overal in ruime mate aanwezig. Vintage, retro, tweedehands, re-editions en remakes, ouwe meuk en zelfs lang vervlogen historie; alles wordt op een hoop geveegd en dat noemt men vintage. Natuurlijk zitten er verschillen tussen deze begrippen, maar het lijkt een eenduidig beeld dat oprijst na zinvolle gesprekken en een hoop geleuter tijdens drie beurzen in korte tijd.
Historie is hip
De jaren vijftig en zestig liggen momenteel lekker in de markt, maar je kunt ook verder teruggaan in de geschiedenis om met iets hedendaags te komen. Er is al jaren een revival aan de gang bij karpetten die geïnspireerd zijn op dessins in oosterse tapijten, door veel mensen herkend als de ‘kleedjes die ik ken van mijn opa en oma’. Een paar jaar geleden was dat nieuw en hip, nu gemeengoed. Een stapje verder, zowel in de tijd terug als naar voren, was te zien op Domotex waar een karpet van de hippe designer Jürgen Dahlmanns het predicaat Best Innnovation meekreeg. Het karpet is een reproductie van een gravure van Albrecht Dürer uit 1514. Jatwerk dus. Maar op een speciale manier gewassen waardoor ‘de heldere tonen een matter patina krijgen’, aldus de jubeljury.
Vincent van Gogh
Op Heimtextil was Vincent van Gogh de gevierde man. De Nederlandse behangproducent BN Wallcoverings introduceerde op de beurs een Van Gogh-collectie, gebaseerd op schilderijen van Van Gogh. Om de introductie een extra push te geven was op de eerste beursdag een model aanwezig als stand-in om de grote kunstenaar in levende lijve te ontmoeten. En – natuurlijk – je kon met hem op de foto. Dat trok hordes mensen en vooral Japanners waren er wild van. Begrijpelijk, want Van Gogh is populair in Japan en wie kent niet het schilderij Amandelbloesem, geïnspireerd op Japanse prenten.
Amandelbloesem
De volgende dag was er nog steeds veel belangstelling voor het behang met centraal op de stand een metershoge muur van amandelbloesem. Een groepje jonge Japanners kreeg uitgebreid tekst en uitleg van een iets oudere Japanse man. Een marketing-mevrouw van BN Wallcoverings stapte er op af en werd aangeklampt door een jonge Japanse; of ‘Van Gogh’ er nog was. Helaas, sprak de bijdehante marketing-mevrouw, die is naar het ziekenhuis voor een operatie aan zijn oor. De Japanse schrompelde ineen; vond ze het erg dat haar grote idool er niet meer was? Of schrok ze van het feit dat hij in het ziekenhuis lag? De Nederlandse marketing-mevrouw hielp haar uit deze moeilijke situatie en zei dat Vincent er wel was, maar nu zonder rode baard. Als zij wilde, mocht ze met hem op de foto.
Pure opwinding
Een jonge man werd erbij gehaald. Hij had een zwarte baard en geen hoed op, maar was wel de nepperd van de dag eerder. De jonge Japanse werd blij, heel blij. Samen gingen ze op de foto. En nog een keer. En hij – Vincent van Gogh in levende lijve met een goed lijf en twee oren – sloeg een arm om haar heen met op de achtergrond de Japanse amandelbloesem. De jonge vrouw straalde en je zou bijna verwachten dat er bloesem uit haar eigen oren zou ontspruiten. Als toegift kreeg zij een brochure mee over de behangcollectie. Lachend en jaloers keek de rest van de groep toe. Opgewonden verliet de groep de stand en mengde zich weer tussen het beurspubliek.
Intens gelukkig
Tien minuten later kwam ik de bewuste jonge vrouw tegen in het gangpad. Zij was alleen. Los van de groep en alleen in haar eigen wereld. Voor zich hield zij haar smartphone, zoals zoveel beursbezoekers op deze manier zich voortbewegen of stilstaan om foto’s te maken. Ik draaide mij om en zag een iele, maar intens gelukkige jonge vrouw tussen metershoge stands met commercieel vintage behang. Zij had er geen belangstelling voor en keek naar haar scherm. Daarop stond zij. Samen met Vincent.
Aribert Guiking