Het is nu in de ochtend nog rustig, maar vanavond komt er storm, zo waarschuwt het KNMI.
Afgelopen maandag constateerden wij dat het bezoek aan verschillende onlangs gehouden interieurbeurzen wat tegenviel, vooral als je weet dat het al anderhalf jaar economisch beter gaat en dat woonwinkels ook al geruime tijd hogere omzetten boeken. Blijkbaar wordt er dus gekocht, maar zijn verkopers niet erg geïnteresseerd om te zien wat voor nieuwe producten er op de markt gaan komen.
Is dat algehele desinteresse, is het gemakzucht (de vertegenwoordiger komt toch wel langs), is het gebrek aan tijd (veel personeel is ontslagen en de winkel moet open blijven), is er nog geen durf of is de beurs op voorhand niet interessant genoeg? Of oriënteert de winkelier zich digitaal en hoeft hij daarom niet naar de beurs? Of ligt het aan de beurs zelf?
Kijken we naar de Nederlandse beurzen dan is het nog geen hosanna. De Woonindustrie in Nieuwegein is de grootste, maar heeft tegelijkertijd de grootste klappen gekregen. Het centrum heeft een wat besmet verleden en de organisatie voert een zwabberkoers voor zover je van een koers kunt spreken. Probleem is dat het centrum zich wil openstellen voor zowel vakpubliek als de consument en dat op een tweeslachtige wijze doet.
Die keus is eerder en duidelijker gemaakt door het ETC in Culemborg, Dat richt op het hogere middensegment (en liefst nog wat hoger) en betrekt naast de professionals veel duidelijker de consument bij het centrum. De traditionele retailer is daar als bezoeker minder prominent aanwezig en heeft gezelschap van onder meer interieurarchitecten, projectinrichters en stylisten. Die laatste groep, indertijd interieur-huppelkutjes geheten, dreigde een aantal jaren geleden een iets te prominente rol te krijgen, maar dat is afgevlakt.
Zoals ze in Culemborg graag wat meer meubelen zouden willen hebben, gaat het in het vlakbij gelegen Beusichem vrijwel 100% om meubelen. De aan de openbare weg staande slogan ‘De handel staat in Beusichem’ is weggehaald en er komen niet zo veel handelaren meer af op het uitgedunde aanbod. Ook hier laat de kaalslag onder de retailers zich duidelijk gelden.
De ‘accessoire’ vakbeurzen zoals Trendz en ShowUP doen het juist goed en lijken beide structureel te groeien. De beurs Vakdagen Parket en Woninginrichter daarentegen lijkt de andere kant op te gaan.
Waarom ondanks de stijgende omzetten bij de retail zich dit niet vertaalt in enthousiast bezoek bij de meeste beurzen is niet duidelijk. Antwoord op de in het begin gestelde vragen zou meer helderheid kunnen verschaffen. Het kan ook zijn dat een deel van het bezoek direct de grens overgaat en in het buitenland de grotere beurzen bezoekt en daarmee het eigen land ‘overslaat’.
Maar misschien valt het mee en is er sprake van een trage reactie en duurt het nog een half jaar voordat het bezoek weer aantrekt? Is dat niet zo, dan vrees ik dat het voor sommige beurzen sappelen blijft waarbij terugkijken op de gouden jaren van voorheen een belangrijk tijdverdrijf gaat worden. Met polderen is Nederland groot geworden, maar de dijken rond sommige beurzen lijken te hoog om er overheen te kijken. Zo hou je droge voeten, maar van binnendijkse groei zal geen sprake zijn.
Of misschien is het de spreekwoordelijke stilte voor de storm en gaat najaar 2017 in als herstel van de vaderlandse beurzen?
Aribert Guiking