Het gaat slecht met de woonboulevards, maar dat is van tijdelijke aard. Een aantal kan snel verdwijnen en voor andere lonkt aan de verre horizon een aanlokkelijk perspectief.
Ik heb net een zak potaarde bij de Lidl gekocht, zag plantjes in de aanbieding bij de dierenwinkel en de DA drogist had buiten een bord staan dat het nu voordelig is om je jas te laten stomen. Thuisgekomen zag ik in de folder van het tuincentrum dat de omafiets deze week is afgeprijsd en dat er 50% korting zit op de vaatwastabletten bij Gamma. Voorheen maakte je je als winkelier hiermee schuldig aan branchevervaging, tegenwoordig is het verkopen van zogenaamde branchevreemde producten helemaal niet vreemd meer. Daarbij gaat het meestal om kleine, zogenaamde ‘bijproducten’.
Winkel van Sinkel
Of je die spullen makkelijk verkoopt, weet ik niet en winkeliers die nog zitten met een hoop onverkocht oud spul krijgen overmorgen de kans om het op de plaatselijke vrijmarkt te slijten. Lukt dat niet, dan moet het maar naar de Winkel van Sinkel op de meubelboulevard. Volgens Sietske van der Linden van brancheorganisatie INretail kunnen met gemak 80 van de 135 woonboulevards in Nederland worden gesloten omdat er zwaar overcapaciteit is, zo meldde NRC afgelopen zaterdag. Voordat die kwijnende boulevards gesloopt worden, stel ik voor de nu al leegstaande winkels op woonboulevards om te dopen tot een hutspot van allerlei soorten winkels.
Gaten vullen
Dat kan dus een Winkel van Sinkel zijn, maar ook een afhaalcentrum van een webwinkelier. Dat soort pseudo-winkeliers zit nu vaak semi-illegaal op een industrieterrein retailertje te spelen en dat geeft gedoe met de echte retailers omdat die vinden dat dat oneerlijke concurrentie is. Douw die lui gewoon in lege panden op een woonboulevard en laat de reguliere winkeliers afspraken maken met die webwinkels zodat met een beetje passen en meten iedereen een boterham kan verdienen. Webwinkels en Winkels van Sinkel vullen zo de gaten in de boulevard en daarmee voorkom je erger. Want iedereen weet dat leegstand besmettelijk is.
Bestellen en herstellen
Een andere mogelijkheid is om ‘de makers’ van woonproducten de lege plekken op de woonboulevards in te laten vullen. Denk aan een meubelmaker, matrassenproducent, lampenkappenatelier of een meubelstoffeerder. Consumenten vinden dat leuk, winkeliers kunnen bij hun buurman maatwerk bestellen of zaken laten herstellen en die makers hoeven niet meer anoniem in een achteraf garage of onpersoonlijke bedrijfshal te ploeteren, maar zitten nu dicht bij hun uiteindelijke klanten.
Openluchtmuseum
Andere woonboulevards worden omgebouwd tot werkplaatsen en ‘creatieve fabriekjes’, een enkele boulevard wordt getransformeerd tot experiment voor aso-woningen, een verloederd exemplaar wordt oefengebied voor brandweer en politie en een meubelboulevard van de eerste generatie wordt op de lijst gezet om over 20 jaar te worden overgeplaatst naar het Openluchtmuseum als Nederlands erfgoed.
Behoud infrastructuur
Gewone winkeliers wordt niet verboden om ‘bijproducten’ te verkopen, maar door het diverse, constant wisselende en goedkope aanbod van de Winkels van Sinkel weten consumenten de weg daarheen te vinden. Gevolg: geen gezeik meer over branchevreemde producten in normale zaken en de dure infrastructuur voor de meubelboulevards blijft behouden. Om dit alles te realiseren zal enige tijd kosten en uiteindelijk zullen wellicht toch een aantal van die gebouwen moeten worden afgebroken, maar dan is de zeespiegel inmiddels zo ver gestegen dat dat dan niet meer hoeft omdat het zo lekker flaneert, daar op de boulevard.
Aribert Guiking