Vrijwel dagelijks lees ik berichten over de groeicijfers van webwinkels. Denk aan Coolblue, Zalando*), grote ‘woonwebshops’ als Westwing en Home24 en kleintjes als Fonq en Flinders. Minder vaak lees ik over hun winstcijfers want die …eh.. zijn er niet, worden niet bekend gemaakt of - mocht er wel sprake zijn van winst - dan is dat getal moeilijk te vinden. Steevast worden er fraaie formuleringen verzonnen om dit soort cijfers te verbloemen want het gaat om groei, groei, groei. Het groeicijfer wordt héél graag gecommuniceerd.
Overigens leidt in Nederland meer dan 80% van de webshops een marginaal bestaan, maar dat terzijde.
Per productgroep/categorie/branche zijn er grote verschillen in de fase waarin het webwinkelen is gevorderd. Bij consumentenelektronica, kleding en schoenen is men vrij ver en webshops die zich richten op dhz en de tuin zijn hekkesluiters. Webshops die woonproducten verkopen zitten er tussenin. Ze zijn wel bezig met een inhaalslag want het duurde even voordat mensen banken, bedden en andere grote interieurproducten via internet durfden aan te schaffen. Niet vreemd want een bank of bed stuur je minder makkelijk terug dan een paar jurkjes of een paar schoenen.
Ik denk dat bedden en banken nooit hoge verkoopcijfers zullen halen tenzij het om een bekend standaardproduct gaat, zoals bijvoorbeeld de Klippan bank van Ikea. Steeds meer meubels zijn echter niet meer standaard en wat vul ik in op internet als er gevraagd wordt naar kleur, stofkeuze, zithoogte, zitdiepte en andere variabelen. Da’s lastig, dus dan maar kiezen voor standaard?
De transparantie wordt door internet steeds groter, maar consumenten kennen nauwelijks merknamen van meubelen en om mogelijke identificatie (en daarmee prijsvergelijking) te voorkomen halen fysieke winkeliers naamkaartjes e.d. van de meubels af. Aha, u dacht dat dit dezelfde bank is die u op internet zag? Nee mevrouw, dit is echt want anders! Dus weinig transparantie.
Ik denk dat juist bij samengestelde producten als banken en bedden internet een grote rol kan spelen in het zelf digitaal samenstellen, maar dat er vaak een check wordt gevraagd in de winkel. Digitaal inrichten is makkelijker dan de fysieke producten in de winkel in je hoofd bij elkaar te zetten. Maar als je dat digitaal hebt uitgevogeld, denk ik dat veel consumenten dat graag bevestigd willen laten zien door een deskundige. Dus lopen ze toch nog even naar de winkel.
Is dit wensdenken ten behoeve van de (fysieke) woonwinkelier? Zo zou je dat kunnen zien. Maar ik weet ook zeker dat standaardproducten als kleinmeubelen, simpele matrassen, eenvoudige bedden en woonaccessoires nog veel vaker online besteld zullen gaan worden. En ik denk ook dat het juist de duurdere en ‘ingewikkelde’ producten zijn waar mensen toch voor naar de winkel lopen. Hamvraag: wat gebeurt er dan? Bestellen ze daar of toch nog via internet?
Daarom is het interessant om te kijken wat er gebeurt nu e-tailer Home24 mensen ontslaat, tegelijkertijd een bedrijf heeft overgenomen dat gespecialiseerd is in het vermarkten van teruggestuurde woonartikelen en een grote investeerder zich terugtrekt. En hoe Home24 zoekt naar een andere strategie omdat het mantra groei- groei- groei vooral leidt tot dikke rode cijfers.
Aribert Guiking
*) Update: Vandaag maakt Zalando bekend dat het in 2016 een ebit (winst voordat rente en belastingen er nog af moeten) heeft behaald van 213 miljoen euro op een omzet van 3,6 miljard. Hoeveel bleef er toen nog over? Dat is onduidelijk.