Nee, dit is geen interpretatie van de uitslag van het referendum over het associatieverdrag met de Oekraïne. Deze kop heb ik overgenomen van de wekelijkse column van Jan Meerman, voorzitter van branchevereniging Inretail. Begin deze week ging Meerman tekeer tegen het voornemen van de gemeenteraad in Amsterdam om te komen tot een verbod op gratis brievenbusreclame. Als dat verbod er komt, moet je als Amsterdammer vanaf januari 2017 een JA/JA-sticker op je brievenbus plakken om nog gratis folders te kunnen ontvangen, zo stelt Meerman. En hij concludeert: ‘we weten allemaal dat bijna geen consument zo’n sticker actief zal gaan aanvragen om op zijn brievenbus te plakken. En dat betekent dus de dood voor de gratis huis-aan-huisfolders in onze hoofdstad.’
Tuinaarde en friteuses
Meerman stelt dat ondernemers daardoor ineens voor een voldongen feit worden geplaatst en wijst er op dat veel consumenten de folder gebruiken als oriëntatiekanaal. Ik ben daar een van, hoewel ik die wekelijkse papierlawine meer zie als informatiekanaal. Zo weet ik waar ik de goedkoopste tuinaarde kan krijgen, dat het witbier deze week bij Lidl in de reclame is, dat Blokker goedkope friteuses heeft en dat bij iedere bouwmarkt tuinschermen deze week minimaal 25% minder waard zijn. Ik neem die folders allemaal door hoewel ik die meuk van Jysk en de Beddenconcurrent niks vind en ik ben ook niet geïnteresseerd in de kattenbrokjes-per-pallet-stunter.
Promopraatjes
Op internet gedraag ik mij totaal anders. Ik heb al jaren geleden een adblocker geïnstalleerd zodat ik verschoond ben van opdringerige reclame. Tv reclame kijk ik nooit, reden waarom ik bij commerciële zenders vrijwel automatisch doorzap. Dat scheelt een hoop onzin. En tijd. Bij tijdschriften ben ik selectief en ik zie daar de sluikreclame oprukken die dan branded content heet. Dat zijn promopraatjes verpakt in redactionele vorm. Daarmee wordt het ondoorzichtig van wie die informatie afkomstig is; van de redacteur of van de adverteerder?
Referendum
Daarom vind ik het fijn om door die folders te bladeren en te kijken en te vergelijken. Je blijft een beetje bij wat in de mode is (op welk gebied dan ook) en je kunt je lekker ergeren aan foeilelijke meubelen, afgrijselijke sieraden en overbodige vitaminesupplementen. Het is reclame en dan weet je wat de opzet daarvan is: kopen! Veel duidelijker dan het schemergebied van advertorials, infotainment of andere ‘verpakte’ reclame.
Zo is afgelopen weken al dat gelul over dat associatieverdrag bij miljoenen mensen in figuurlijke zin door de brievenbus gedouwd. Niemand zat er op te wachten, eigenlijk was vrijwel niemand hier überhaupt in geïnteresseerd en toch werd het iedereen naar binnen gekieperd omdat niemand een sticker had met Referendum? Nee Dank U!
JA of NEE
Afijn, de uitslag is bekend en in Amsterdam mag de gemeenteraad binnenkort gaan stemmen over het wel/niet verspreiden van gratis reclame en er is inmiddels een tegencampagne gestart- dat je dus voor bent. Ik snap eerlijk gezegd niet waarom daarover geen stadsreferendum wordt gehouden. De opkomst zal waarschijnlijk een stuk hoger zijn dan gisteren en NEE-stemmers krijgen altijd gelijk want ze hadden al een NEE-sticker op de deur. En misschien krijgen JA-stemmers ook gelijk want die laten dat massaal weten. Dus iedereen blij. Maar wat wordt eigenlijk de vraag om JA of NEE te stemmen?
Ja-ja, hoor ik Inretail voorzitter Jan Meerman verzuchten. ‘Zijn ze gek geworden in Amsterdam?’ Daarom geeft hij aan iedereen in de hoofdstad die het horen wil een goed advies: Zeg NEE tegen JA/JA!
Aribert Guiking
Update 20 april: De gemeenteraad van Amsterdam heeft JA gestemd. Het betekent dat inwoners van de stad die ongeadresseerd drukwerk willen ontvangen een JA/Ja sticker op hun brievenbus moeten plakken. Het besluit wordt per 2017 ingevoerd.