Soms heb je van die namen waarvan je denkt ‘Hoe kunnen zij het verzinnen?’ Dat heb ik altijd gehad met WoonWerk.
De naam slaat op een stichting die zich bezig houdt met ‘professionalisering van de woonbranche’. Dat gebeurt vooral door het aanbieden van diverse scholingsactiviteiten in de vorm van cursussen, ‘events’ en workshops, gericht op werknemers in de woonbranche, oftewel: winkelpersoneel. Een paar jaar geleden heette diezelfde stichting ‘Verbeterteam Woonbranche’, een nog ergere naam. Ik weet niet hoe het komt, maar daarbij moest ik altijd denken aan mannetjes met bouwhelmen op het hoofd die even de branche kwamen helpen verbeteren. Dat verbeterteam zat ook nog eens aan de Zaagmolen in Woerden en dat klopte dus precies; altijd in de weer met gereedschap om de woonbranche te verbeteren.
Grafiekjes, tabellen en diagrammen
In 2003 verhuisde de organisatie naar Nieuwegein en werd de naam veranderd in WoonWerk. Er kwam een website en die heette werkeninwonen.nl en dat was wel weer verwarrend; hoe kun je nu in Wonen werken of werken in Wonen? De stichting was goed in onderzoek (laten) doen want geld was er zat. Dus verschenen er uitgebreide rapporten met grafiekjes, tabellen en diagrammen. Big data avant al lettre. Ondertussen werden er cursussen ontwikkeld, opgezet en ingekocht waar vrijwel geen hond op reageerde. In 2008 kwam de crisis, donderde de huizenmarkt in elkaar en stonden de woonretailers in steeds leger wordende winkels te kijken wat er gebeurde: niks.
Slimmer en dommer
Retailers moesten in actie komen, vond brancheorganisatie INretail. Webwinkels kwamen opzetten en consumenten zaten ineens op internet te koekeloeren in plaats van rond te kijken in woonwinkels. WoonWerk probeerde door het aanbieden van cursussen de winkelier te wapenen tegen al dit onheil, maar winkeliers waren druk bezig personeel te ontslaan en geld te besparen. Vanzelfsprekend besteedden zij geen geld aan scholing en terwijl consumenten via internet steeds slimmer werden, werden woonwinkeliers daardoor steeds dommer. Pakweg twee jaar geleden gooide WoonWerk het roer om en begon het met ‘events’ waarbij in maximaal 1 dag deelnemers op compacte wijze worden volgegoten met praktische informatie en het aantal ‘cursisten’ nam toe.
Geen CAO
Ondertussen zaten brancheorganisatie INretail en de vakbonden jaren vruchteloos tegen elkaar aan te kletsen met als gevolg dat de complete branche sinds 2010 zonder CAO zit. Door bestaande afspraken komt er, via een bepaald percentage van de loonsom die werkgevers betalen, geld in een potje bij het Sociaal Fonds Wonen en daaruit wordt WoonWerk betaald.
De heren onderhandelaars hebben besloten om dat fonds op te doeken en daarmee stopt eind dit jaar de stichting WoonWerk en stoppen dus de scholingsmogelijkheden voor medewerkers in de woonbranche.
Boter op het hoofd
Ik ben benieuwd hoe INretail dat gaat verkopen aan haar leden. Retailers moeten (beter) nadenken, een strategie verzinnen en wat doen om consumenten naar hun winkel te trekken, zo zegt de brancheorganisatie. Een of andere manier van scholing lijkt mij een daartoe geëigende manier. Maar de mogelijkheid daartoe wordt afgesneden. Vindt INretail dit prima omdat met 'domme' retailers de noodzakelijke sanering van de branche extra vaart krijgt? Hebben zij in Zeist boter op het hoofd? Of is het doorgestoken kaart?
Namens de leden van INretail zitten er in het overleg met de bonden vertegenwoordigers van grootwinkelbedrijven zoals Leen Bakker en Mandemakers. Die hebben genoeg middelen om zelf wat te doen aan opleidingen, dus waarom zouden zij geld afdragen aan die domme zelfstandige woonretailertjes die zo stom zijn dat zij hun personeel niet laten scholen? Misschien hebben die vele kleine woonretailers ook zelf boter op het hoofd en hebben zij deze gebruikt om hun eigen boterham mee te besmeren. Of misschien hebben zij überhaupt geen personeel meer om te laten scholen.
Klanten naaien
Het beeld is duidelijk: iedere simpele geest kan in de woonbranche werken, daarvoor heb je geen of weinig opleiding nodig. Laat staan dat het slim is om iets te doen aan bijscholing. Ondertussen harkt de consument zijn eigen informatie bij elkaar en wordt de gemiddelde winkelmedewerker nog dommer. Maar misschien valt er iets te ritselen met de verwarring rond de btw en kun je daarmee klanten naaien. Kun je dat extra geld toch gebruiken voor eigen ‘scholing’?
Hmmm….misschien idee voor WoonWerk om dit als ‘creatieve verkoop-workshop’ nog snel in de markt te zetten?
Aribert Guiking