Bovenstaande kop is wat krom en wat kort door de bocht, maar iedere professional in de interieurbranche – en zelfs ieder normaal denkend mens – weet wat hier bedoeld wordt als wij dat koppelen aan de inrichting van een huis. In Duitsland liet lobbyclub VDM (Verband der Deutschen Mõbelindustrie) een overbodige studie doen naar de manier waarop mannen en vrouwen naar meubels en naar de inrichting van het huis kijken. De voorspelbare uitkomsten worden in procenten uitgedrukt om het wat gewichtiger te doen lijken.
Samengevat: voor mannen is het belangrijk dat hun woning functioneel en praktisch is, vrouwen willen zich graag omgeven met mooie spulletjes. 'Mannenhuizen' zijn vaak kaal met een lege keuken, de noodzakelijke eettafel en een groot beeldscherm: klaar.
Voor vrouwen ligt dat anders. Tweemaal zo veel vrouwen als mannen denken er over na om iets in huis te veranderen en vier vijfde van de mannen wil überhaupt niets veranderen. Bij vrouwen gaat het juiste de andere kant op, maar gelukkig; het meubelaanbod is zodanig dat beide sexen goed aan hun trekken kunnen komen, zo laat een woordvoerder van de VDM weten.
Als je zoiets leest dan vraag je je af hoe een genderneutraal persoon hier over denkt, dat lees ik nooit ergens. Er wordt behoorlijk wat afgeluld in de media over genderneutraliteit, maar concrete actie? De NS laat sinds begin dit jaar op de stations bij het omroepen 'beste reizigers' in plaats van 'dames en heren' horen, in talloze gemeenten wordt dat laatste ook niet meer gebezigd tijdens raadsvergaderingen (wat dan wel?) en het wordt langzamerhand gewoon om op scholen en universiteiten genderneutrale toiletten te installeren. Blijkbaar is dan de nood het hoogst om die vermaledijde man-vrouw stereotypering weg te moffelen.
HEMA besloot eind vorig jaar om de kleding voor 'jongens' en 'meisjes' te vervangen door het label 'kinderkleding'. Ik dacht even dat het recent was teruggeschroefd toen ik veelvuldig het woord HEMARKT tegenkwam, maar dat is een tijdelijke actie met koopjes.
Volgens mij bestaat er geen specifiek beddengoed voor 'hem' of voor 'haar', maar de meeste dekbedovertrekken voor kinderen laten zich vertalen in voorspelbare personen; brandweermannen, astronauten, ridders, ballerina's, zeemeerminnen en elfjes. Raden wat voor wie bedoeld is. Rolbevestigend tot op het bot en dat moeten nog volwassenen gaan worden.
Genderneutrale toiletten op de basisschool. Kinderkleding bij HEMA waarbij je als ouder maar moet uitvogelen of dit voor je zoontje/dochtertje wel kan. Genderneutraal speelgoed. Hoe gaat dat verder?
Als we dat vertalen naar interieurproducten, kan dan niet meer de XXL-uitvoering relaxfauteuil voor grote mannen of een slank exemplaar voor oma? Of als die senioren na zoveel jaren ontdekken dat zij eigenlijk sexeloos (let op die 'e') zijn? Wat dan?
Wie weet, kunnen ze dan over een paar jaar in Duitsland weer een onderzoek houden naar man/vrouwverschillen ten aanzien van interieurvoorkeuren. En dan, net als nu, de resultaten eind van het jaar publiceren om reclame te maken voor de IMM, de ieder jaar in januari te houden meubelbeurs in Keulen. Want dat is de achterliggende reden om zo'n flutonderzoek naar buiten te brengen.
Aribert Guiking