Online warenhuis Wehkamp wil meer producten in de categorie living gaan verkopen. Een van de redenen is dat het bedrijf zichzelf teveel afhankelijk vindt van de verkoop van (seizoensgevoelige) fashion en woonproducten moeten zorgen voor een betere spreiding van het risico. Want vorig jaar was er een hete en vooral lange zomer en met name hierdoor zag het bedrijf naar eigen zeggen de totale omzet met 10% teruglopen.
Door meer aandacht te geven aan de verkoop van woonproducten wordt impliciet de suggestie gewekt dat deze minder seizoensgevoelig – beter gezegd minder temperatuurgevoelig – zouden zijn dan kleding en schoeisel. Dat is een forse denkfout want de totale woonretail had in 2018 een matig tot slecht tweede halfjaar als gevolg van die eindeloze zomer. Dat gold niet alleen voor de fysieke winkels, ook webshops hadden daar last van. De grote Duitse e-tailers Home24 en Westwing moesten bekennen dat zij vorig jaar behoorlijk last hebben gehad van haperende omzetten waarbij zij direct verwezen naar de hitte als boosdoener.
Nu wij net aan het bekomen zijn van een extreme hittegolf en weerdeskundigen voorspellen dat deze vaker zullen gaan voorkomen, worden er overal scenario's gemaakt; hoe gaan wij ons wapenen tegen die hitte? Vooral steden moeten aan de bak want met name in stedelijk gebied lopen de temperaturen hoog op en koelt het 's nachts slechts moeizaam af.
Dan komt ineens deze week het Financieele Dagblad met een interessant artikel waaruit blijkt dat de waarde van winkelvastgoed in (grote) steden begint te dalen, ook als zij zich kunnen presenteren met een aantrekkelijk historisch hart. Opvallend, want als we berichten in de pers moeten geloven trekken juist dat soort binnensteden veel consumenten en gaat het in de aanloopstraten daarheen en aan de periferie vaak niet goed. Dit wetende is het ook verklaarbaar dat IKEA internationaal experimenteert met kleine winkels in steden en regelmatig afziet van geplande nieuwe vestigingen aan de randen van de stad.
In Nederland hebben Praxis en Gamma inmiddels meerdere stadswinkels omdat met name jongeren geen tijd, zin of mogelijkheid hebben om naar zo'n bouwmarkt te gaan die buiten het centrum ligt. Woonboulevards worden al jaren verketterd omdat ze onaantrekkelijk zouden zijn en de trek naar binnenstedelijke locaties zou dat beeld bevestigen.
Nu blijken dus die winkelpanden op A-locaties in waarde te zakken en kunnen winkeliers onderhandelen over hun huur. Retailers in het buitengebied - denk aan de woonboulevard - blijken spekkoper te zijn vanwege hun lage huur.
Maar waar je als retailer ook zit, als het bloedheet wordt verzaken de klanten massaal. Dat los je niet op met een aantrekkelijke locatie of een groot online aanbod. Het idee van Wehkamp om meer woonspullen te gaan verkopen vanwege risicospreiding heeft een nogal hoog drijfzand gehalte als je alleen kijkt naar het opvangen van seizoensfluctuaties.
Proberen om als breed platdorm te penetreren in de versplinterde woonmarkt is een steekhoudender argument. Maar welke toeleverancier ('partner' ga je dan heten) wil zijn spullen aanbieden via Wehkamp? Wie nu kijkt naar grote artikelen als bedden en banken ziet daar nauwelijks aanbod van derden. Het is voornamelijk het eigen huismerk dat wordt aangeboden onder de naam whkmp's own.
Welke andere partijen gaan die weggevallen letters invulllen?
Aribert Guiking