Carnaval is voorbij, de voorjaarsvakantie is afgelopen, Patrick Roest en Ireen Wüst zijn wereldkampioen schaatsen, februari was nat en winderig, de lente is dit weekend begonnen, kortom: tijd om vooruit te kijken. Lastig, want een helder toekomstbeeld wordt vertroebeld door de verspreiding, de bestrijding en het verloop van het coronavirus. In China lijkt de zaak te temperen, maar China & cijfers – dat is een onbetrouwbare combinatie. Wat nu te doen?
De meeste bedrijven in Nederland draaien nog probleemloos door, maar realiseren zich dat de afhankelijkheid van Chinese producenten groot is. De CBM, branchevereniging voor interieurbouw en meubelindustrie, hield vorige week een online onderzoek onder de leden en hoewel slechts een klein percentage zegt nu al problemen te ondervinden door haperende leveringen uit China verwacht een derde dat binnen afzienbare tijd. Dat varieert van kleine onderdelen als meubelbeslag en houten poten tot plaatmateriaal en pvc vloeren.
Ondertussen breidt het aantal besmette gevallen zich in Nederland uit en wordt 'meerdere malen per dag handen wassen' een nationaal mantra. Mondkapjes, die vaak voor geen meter werken of te lang of verkeerd worden gebruikt, zijn steeds lastiger verkrijgbaar en desinfecterende gel is niet aan te slepen. De vrees voor besmetting is blijkbaar groot.
Ik vrees dat als het virus binnenkort is uitgedoofd er talloze bedrijven gaan inspelen op de mogelijke angst voor 'nog een keer' en dan heb ik het niet alleen over zeepjes, antiseptische doekjes en mondkapjes. We kennen al 'luchtzuiverend' tapijt (voorkomt dat stof gaat dwarrelen, maar zich erin vasthapt), antibacterieel laminaat en er zijn zelfs mensen die vinden dat houten meubelen 'gezond' zijn omdat het antistatisch is en dus geen stof bindt. Daarnaast zijn er horren die zijn behandeld met 'anti-mug' spul of zelfs pollen zouden tegenhouden.
Het ergst is de situatie bij leveranciers van matrassen waarbij de tijk wordt ingezet als wondermiddel: hypoallergeen, huisstofmijtdodend, antibacterieel, letterlijk killing voor bedwantsen of het kan elektrosmog afvoeren door het inweven van koolstofdraden. Matrassen die schimmelwerend zijn, bacteriën geen enkele kans geven en altijd fris blijven- ze bestaan volgens de matrasindustrie.
Virussen laten zich door niets en niemand tegenhouden, maar ik vrees dat later dit jaar er interieurproducten op de markt gaan verschijnen die de suggestie geven hierop een uitzondering te zijn. Ik vond, nota bene al uit 2013, een bericht van een Belgisch bedrijf dat anti-allergische deurklinken verkoopt.
Wij zijn nu een aantal jaar verder in deze gedesinfecteerde samenleving waar kinderen steeds minder in bomen spelen, uit het klimrek vallen en zandgebakjes maken (en eten) omdat ze te druk zijn met hun virtuele spelletjes. En de volwassenen druk zijn met schoonmaakdoekjes, het aan elkaar doorsturen van grappige en vreselijke berichten over corona, het online zoeken van een matrasstofzuiger en het checken van pollenradar. Waarbij ze vergeten te denken aan het product dat wemelt van de bacteriën en andere ongerechtigheden: hun eigen toetsenbord.
Aribert Guiking